ครึ่งปีแล้วสินะ !!
คงจะเป็นอีกครั้งที่ต้องหยุดเดินทางแผนที่วางไว้พังเกือบหมด ก็คงจะเหมือนเพื่อนๆพี่ๆหลายๆคนที่ต้องปิดร้าน มันเป็นวันที่เรามองไม่เห็นอนาคตเลยว่าพรุ่งนี้จะทำอะไรกันดีนะในสถานการณ์แบบนี้ แต่เราคงเชื่อมั่นกับคำที่พี่คนหนึ่งเคยบอกไว้ว่า "อยู่เมืองไทยอยู่บ้านยังไงก็มีข้าวกิน" เราก็คงจะทำมาหากินกันต่อไปในแบบที่ทำได้ เพื่อเติมฝันกันต่อไปถึงแม้ความฝันมันจะดูห่างไกลริบหรี่เหลือเกิน แต่ก็ยังดีกว่านั่งเฉยๆรอไปวันๆคงต้องให้ความหวังจริงๆครั้งนี้ว่ามันจะดีขึ้นและไปถึงฝั่งฝัน
ช่วงนี้คงสิงข้างทางเร่ร่อนอยู่แถวๆบ้านหาอะไรทำก็อกๆแกร่กๆกันไปก่อนเพื่อแก้เบื่อแก้เซงอยู่บ้านนานหละเหงาและหวังว่าคงจะได้ไปเห็นสุดขอบโลกในสักวัน
เรายังคงขายฝันอยู่นะคงต้องฝากทุกๆคนช่วยซื้อด้วยนะ
#ขอบคุณที่สนับสนุนการเดินทางครับ